Waarom kloppen de verhalen die jij vertelt vaak niet?

Waarom kloppen de verhalen die jij vertelt vaak niet?

Er zijn weinig gegevens nodig om ergens een verhaal van te maken. Dat verhaal wordt ook onze verklaring van de situatie. Stel je eens voor: je reist regelmatig met de trein, meestal werk of studeer je. Daar heb je even geen zin in en je gaat de krant lezen. Je komt aan op het station waar je moet uitstappen en kijkt nog eens achterom om zeker te weten dat je niks hebt laten liggen. Als je thuiskomt mis je je smartphone en denkt: “verhip ik heb niet onder de krant gekeken die ik in de trein heb laten liggen”. Niemand meer aanwezig op het station dus telefoon kwijt, dan vergaat toch even je hele wereld lijkt het wel. Het is allemaal te regelen en dat doe je ook. En dan stap je een paar dagen laten in je auto en denkt wat voel ik daar onder het gaspedaal en zie je je telefoon liggen.

In dit voorbeeld kom je er achter dat het oorzaak-gevolg verhaal niet blijkt te kloppen. In de meeste gevallen kom je daar niet meer achter.

Na het lezen van dit voorbeeld dacht ik, dit overkomt mij ook wel eens. Ik weet dat ik echt niet alles zie of alleen vanuit een eigen perspectief of op z’n minst incompleet. Uit de theorie lees ik dat we selectief waarnemen en wat we waarnemen wordt gekleurd door wat we kennen en denken.
Dat het ook onmogelijk is om alle signalen te zien, dan zou je gek worden. Je filtert informatie door wat je kent en denkt.  
Dus wat ik zie heeft te maken met mijn ervaringen en verwachtingen en wat jij ziet heeft te maken met jouw ervaringen en verwachtingen.
Vanuit dat perspectief is dat voor jou en mij de enige waarheid.

Als je er goed over nadenkt weet je dat je er rekening mee kunt houden dat je de plank volledig mis kunt slaan.                      

•